ไม่ว่าในสถานการณ์ใด
ผมสามารถแสวงหาโอกาสทำงานตามความคิดของตนเองได้เสมอ
แม้เป็นช่วงระยะเวลาหนึ่งสั้นบ้างยาวบ้างหลายๆช่วงก็ตาม
บทนำ INFORMATION ARCHITECT
แม้ว่าผมได้ทำงานใน “ผู้จัดการ”มาถึง 20ปี หลังจาก “ผู้จัดการ”นิตยสารรายเดือนเล่มเล็กเกิดขึ้นก่อนหน้าประมาณ 2ปี วันนี้คงมีพนักงานรุ่นนั้นเหลืออยู่ไม่เกิน 3 คน จะว่าไปแล้ว บทบาทของผมในผู้จัดการที่มีส่วนรวมในกระบวนการพัฒนาและเปลี่ยนแปลงองค์กรในเชิงยุทธ์ศาสตร์อย่างต่อเนืองนั้น อาจจะเรียกได้อย่างเต็มปากว่าเป็น “ลูกจ้างหมายเลข1”
แม้ว่าผมได้ทำงานในกองบรรณาธิการอย่างต่อเนื่องยาวนาน มีผลงานในการเขียนอย่างมากมาย โดยเฉพาะงานเขียนที่มีชื่อของตนเองอ้างอิงอยู่ประมาณ1000ชิ้นมากที่สุดใน “ผู้จัดการ”และอาจมากที่สุดในวงการหนังสือพิมพ์ธุรกิจในเวลานั้น
แม้ว่าผมทำงานด้านบริหาร มีส่วนสำคัญขั้นตอนในการพัฒนา “ผู้จัดการ” เป็นคนเดียวที่เป็นทั้งบรรณาธิการ “ผู้จัดการรายเดือน” “ผู้จัดการรายสัปดาห์” “ผู้จัดการรายวัน” ซึ่งเป็นยุครุ่งโรจน์ที่สุดและถือเป็นBENCHMARK ไปแล้ว จะด้วยความสามารถหรือโชคช่วยก็ตามที รวมทั้งการบุกเบิกสร้างระบบบริหารกองบรรณาธิการแบบใหม่
รวมไปถึงเป็นกรรมการผู้จัดการบริษัทบริการข้อมูลผู้จัดการ บุกเบิกบริการระบบข้อมูลออนไลน์ให้เกิดขึ้นครั้งแรกใน “ผู้จัดการ” โดยเฉพาะการบุกเบิกระบบข้อมูลออนไลน์ในเครือข่ายอินเตอร์เน็ทแห่งแรกในสังคมไทยด้วย
แม้ว่าในยุคล่าสุด ผมนำความรู้ตกผลึกมาฟื้นฟูนิตยสารผู้จัดการ สื่อสิ่งพิมพ์ฉบับแรกของกลุ่มผู้จัดการให้มีบุคลิกเฉพาะสอดคล้องกับยุคสมัย ดีไซน์นิตยสารจากสื่อเก่า จากความคิดที่ผสมผสานและทันสมัยด้วยการใช้ทรัพยากรอย่างจำกัด เชื่อมเข้าสู่ยุคใหม่ ถือเป็นโมเดลของความผสมผสานอย่างกลมกลืนระหว่างสื่อสิ่งพิมพ์กับอินเทอร์เน็ต
ผมก็ถือว่า เพียงทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายในฐานะลูกจ้างหรือเรียกให้รู้สึกดีขึ้นว่าเป็นมืออาชีพคนหนึ่ง ไม่ถือว่าเป็นผลงานหรือสิ่งอ้างอิงที่ยิ่งใหญ่ แต่มีความสำคัญสำหรับตนเอง เป็น”แรงบันดาลใจ” ในการสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ
มีความหมายอีกบางมิติในช่วง20ปีใน “ผู้จัดการ” มิติแรก มีความใฝ่ฝันและตั้งใจ ซึ่งต้องยอมรับว่า บางครั้งเกิดขึ้นจากแรงบีบคั้นด้วย ในความพยายามสร้างสรรค์และผลักดันบางแนวทางให้เกิดขึ้นในวงการหนังสือพิมพ์ไทย ด้วยความเข้าใจและเชื่อมั่นความเป็นอุตสาหกรรมของระบบผสมกับความเป็นช่าง(Craftsmanship)ของบุคคล เพื่อวางรากฐานที่ยั่งยืน ต่อเนื่องสู่สื่อยุคใหม่ ในที่สุดได้ข้อสรุปว่า เมื่อพ้นจากหน้าที่แล้ว ไม่ควรตั้งความหวังใดๆ
อีกมิติหนึ่ง บังเอิญผมมีคอลัมน์ประจำของตนเองมายาวนาน ตั้งแต่”ผู้จัดการรายสัปดาห์ “จนถึงคอลัมน์ที่ผู้คนอ่านกันทุกวันติดต่อกัน4ปีเต็ม ใน “ผู้จัดการรายวัน” และล่าสุดใน “นิตยสารผู้จัดการ” ในที่สุดผมได้ค้นพบและเข้าใจได้ว่า สิ่งที่เกิดอย่างบังเอิญนี้ มีค่า เป็นแก่นสารสาระที่เหลืออยู่ กลายเป็นพลังชีวิตของมืออาชีพจนทุกวันนี้
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าในสถานการณ์ใด ผมสามารถแสวงหาโอกาสทำงานตามความคิดของตนเองได้เสมอ แม้เป็นช่วงระยะเวลาหนึ่ง สั้นบ้างยาวบ้าง หลายๆช่วงก็ตาม นี่คือโชคอย่างหนึ่งของมืออาชีพ
มาอีกระยะหนึ่งเมื่อกิจการ “ผู้จัดการ”เปลี่ยนแปลงไป เป็นกิจการที่ผู้คนสนใจ เนื่องจากมีสีสันแห่งการเปลี่ยนแปลงที่สุดในวงการก็ว่าได้ งานมิติแรกที่ผมเคยคิดว่าไม่มีค่านั้น หากนำมาเล่าสู่คนในวงการหรือผู้สนใจ น่าจะเป็นประโยชน์และคงไม่สูญเปล่า เนื่องจากช่วงนั้นถือเป็นภาพสะท้อนพัฒนาการของสื่อธุรกิจ เป็นวงจร จากจุดเริ่มต้น สู่ภาวะรุ่งโรจน์ตามภาวะสังคมเศรษฐกิจที่เฟื่องฟูเป็นฟองสบู่ที่พูดๆกัน จนถึงภาวะตกต่ำอย่างรุนแรง แล้วก็กลับมาสู่ยุคซึ่งพยายามฟื้นฟูใหม่
ผู้อ่านคงต้องยอมรับหลักการเบื้องต้นว่า เรื่องราวในหนังสือเล่มนี้ ตั้งอยู่บนสมมุติฐาน ข้อจำกัดของ ข้อมูล ความรู้ความเข้าใจ ความจริงใจ ความเป็นธรรมที่คนชอบอ้างถึง หรือเรียกว่าเป็นไปตามข้อจำกัดความเป็นมืออาชีพหรืออคติของผมเอง
ถึงกระนั้นผมย่อมมีสิทธิ์อย่างชอบธรรมในการเขียนเรื่องราวนี้ขึ้นมา ในฐานะมืออาชีพคนหนึ่งที่ผมรักษาไว้ตลอดมา
ขอแสดงความนับถือ /เมษายน 2548
content
preface -ลูกจ้างหมายเลขหนึ่ง
Fundamental –Lesson learned,USA today,TheFinnacial Times, ดูงาน ,ข่าวเจาะ , บัญญัติสี่ประการ , มุมมองระดับโลก
National newspaper —ศูนย์ข่าวภูมิภาค,Digitalization
Editorial system — News monitoring system, Manager news network
Information services –Database house,Integration model, Internet technology,Finacial information provider
New magazine — นิตยสารผู้จัดการใหม่ , positioning
วิรัตน์ แสงทองคำ 